"Pavlus , Bir islam peygamberi olan " Allah’ın kulu ve elçisi " isayı öldürüp onun yerine düzmece bir " Tanrı isayı " kurgulayan kişidir. İşte pavlusun kendi ağzından " çünkü ben resullerin en küçüğüyüm ben ki resul çağırılmaya layik değilim, çünkü Allah’ın kilisesine eza ettim " (Pavlustan Kosintoslulara I 15:9 )
Pavlus , Hz isanın şahsını aşırı yüceltmeye ve insanüstüleştirmeye tabi tutarak kendi pagan din tasavvurunu meşrulaştırma aracı olarak kullanıyordu. Sonuçta pavlus putperest Roma tasavvurunu tüm unsurlarını taşıyan bir kilise kurarak , Hz isayı oraya hapsetti.
Yazarlarımız, aydınlarımız gerçek görevlerini toplumun diğer bölümü gibi unutmuş görünüyor. Bilinçsiz yığınların hoşlanmadığı bir olay karşısında şiddete başvurması gayet doğaldır."Kalem sahiplerine düşen ilk vazife: telaş etmemek, öfkelenmemek, kin kışkırtıcısı olmamak. Halkı okumaya, düşünmeye, sevmeye alıştırmak. Bir kılıcın kazandığı zaferi, başka bir kılıç yok edebilir. Kalemle yapılan fetihler, tarihe mal olur, tarihe, yani ebediyete" ( Kırk Ambar, Cemil Meriç)
"Batının kalkındığı şartlarda kalkınmak yüzkızartıcı bir suçtur. Sanayi devrimin temelinde Afrika sahillerinden zorla alınarak köleleştirilen milyonlarca mazlum siyahın kan , gözyaşı ve alınteri vardır. Batılı insan tacirlerinin Afrikadan gemilerle zenci taşırken yalnızca yolda telef olan insan sayısının 19 milyon olduğunu söylersem " ilerleme ve kalkınma " adı verilen vandalizmin , aslında Batı dışındaki dünya için geriye doğru ilerleme anlamına geldiğini. Dahası da var; Her bir siyahi esiri yakalamak için yaklaşık 10 kişi öldürülüyordu.
Tarihin en kanlı liderlerinden biri olan Timur ısfahan’ı ele geçirdiğinde vahşi bir rekora imza atmak için 70.000 insan kellesinden bir piramit inşa ettirmişti.
Tam adı Abdülkadir İbn Muhyiddin İbn Mustafa El Hasani El Cezayiri (6 Eylül 1808 - 26 Mayıs 1883). 1832'de Maskura emiri olmuştur. Cezayir’i işgal eden Fransız sömürgecilerine karşı 30 yıl amansız bir mücadele verip sonunda fransızlara esir düşen efsanevi komutan Emir Abdulkadir işgal rejimi tarafından Şam’a sürgün edilir. 1860 yılında Şam’da yerli halk tarafından yabancılara karşı baş gösteren ayaklanma (Dürzî Ayaklanması) sırasında 14.000 ‘e yakın Şamlı Hristiyanı himayesine alarak mutlak bir ölümden kurtarır.
" ! Tanrı İsa:
25 Aralıkta Beytüllahim de bakire Meryemden dünyaya geldi. 12 yaşına geldiğinde bir çocuk öğretmendi. 30 yaşında John tarafından vaftiz edildi. İsanın 12 havarisi vardı. Hasta insanları iyileştirmek , suda yürümek, ölüleri diriltmek,suyu şaraba çevirmek gibi mucizeleri vardı. "Tanrının oğlu, Alfa ve omega ,Tanrının koyunu " gibi isimleri vardı. Yahuda tarafından ihanete uğrayıp 30 gümüş akçeye satıldıktan sonra çarmıha gerildi. Gömüldükten 3 gün sonra dirilip Cennete yükseldiğine inanılıyor hristiyan inancına göre.
Horus:
25 Aralıkta bakire İsis-Meri tarafından dünyaya getirilir. Eski Mısır mitolojisinde gök (Güneş) tanrısıdır. Osiris ve İsis'in oğludur. 30 yaşına geldiğinde ise Anup tarafından vaftiz edildi ve görevine başladı.
"Bir kesim , bir başka kesimi zorla bazı haklardan mahrum edip onlara karşı hukuki , ekonomik ve sosyal bazı üstünlükler elde edebilir. Ancak bu imtiyazları korumak ve devamını sağlamak zordur. Tarihte gücü elinde bulunduran zorbalar her zaman bu kaynakları ( hukuki, ekonomik ve sosyal kaynaklar ) tekeline almış ve çoğunluğu bundan mahrum bırakmıştır. Ama bu durum zamanla öyle bir hal alır ki; mevcut sistem zorla ve maddi kuvvetle muhafaza edilemez hale gelir. İşte tam bu sırada şirk dini , mevcut durumu koruma görevini üstlenir. Bu dinin vazifesi halkı, başımıza ne geldiyse bunun Allah’tan olduğuna , Allah’ın böyle istediğine inandırmak ve buna teslim olması gerektiğine ikna etmektir."
"Şirk dininin kaynağı ekonomidir. Bir grubun hakimiyetine ve çoğunluğun mahrumiyet ve mahkumiyetine dayanır. İşte bundan dolayı kendi konumunu garantiye almak ve yaşam biçimini sürekli kılmak için dine ihtiyaç duyar. Bir insanın kendi isteğiyle , gönlünden gelerek zillete razı olması için dinden daha iyi etken ,daha iyi potansiyel ne olabilir ki? Mevcut durumu meşru gösteren , onu temize çıkaran her zaman şirk dini olmuştur. Peki bunu nasıl ve neden yapar ? Birincisi birden fazla ilaha inandırmakla. Böylece halk toplumda birden fazla milletin , boyun , sınıfın ortaya çıkmasının ilahi iradeyle olduğuna inanacak mevcut durumu kabullenecek ve ona itirazda bulunmayacak. İkincisi tarih boyunca hakim sınıfın tekelinde bulundurduğu bazı imtiyazlara kendilerinin de ( şirk dininin alimleri ) sahip olması.
"Afyon dininin özellikleri din düşmanlarının da doğru olarak ifade ettiği gibi cehalet, korku, kayırma, servet ve bir sınıfı diğer sınıflara tercih etme ve onu üstün görmedir. Din düşmanlarının dediği gibi bunlar doğrudur. Dinin halkı zillete , zorluğa çaresizliğe, cehalete, geri kalmışlığa sevk eden bir afyon olduğu söylemi , gerçeği yansıtmaktadır. Fakat bu geri kalmışlığı sağlayan kayıtsız inanmayı, sorgulamamayı isteyen islam değil afyon dinidir." ( dine karşı din, ali şeriati )
Sahabeden Ebu ubayde bu ayetteki kâne kelimesini önceden olup bitmiş iş olarak tanımlıyor. Anlaşılan Hz. İsa’yı küçümsüyorlar. Bu ayetten Hz. İsa’nın beşik de iken konuşup o zaman peygamber olduğu sonucu çıkmaz şahsi kanaatimce. Çünkü yahudi hahamlar kinai, alaycı bir üslüp ile hz. İsa ‘yı küçümsedikleri için onu muhattap almak istemiyorlar. Neden böyle düşündüğüm hakkında ayetin devamını paylaşmak istiyorum."Bunun üzerine (meryem) çocuğa işaret etti. Onlar ;" Biz daha dünkü bir beşik bebesiyle nasıl muhatap oluruz " dediler." (HAYAT KİTABI KUR'AN MEALİ-MERYEM SURESİ , 29 )
21. yüzyılda beynimiz; bilgi kütüphanelerinden belki de en kirlisi. Çamura bulanmış gerçeklerle dolu zihnimiz. Adem ve Havva kıssası da zihnimizde bulanıklaştırılmış, gerçeklerin yerini çoğu kıssa da olduğu gibi burada da efsanelere bırakmıştır. Kıssa ile ilgili bazı Kur’an ayetlerini sizle paylaştıktan sonra bir irdeleme yapabiliriz diye düşünüyorum. Ayrıca konuyla ilgili yazıma başlamadan önce şunu belirtmek isterim Adem ve Havva kıssası olarak bildiğimiz çoğu şey Kur’an dan değil tevrattan müslümanlara geçmiş, müslümanlar o bilgilerin Kur’an da yazılı olduğunu sanmaktadır.
Bu durum da diğer çoğu anlatımlar gibi efsaneden öteye geçmemektedir. Peki bu şekilde düşünmemize sebep olacak durum nedir gelin beraber ayetleri inceleyelim.
"(Ey Peygamber!) Biz, senden önce yaşamış hiçbir insana ölümsüzlük bahşetmedik. Hem sanki sen öleceksin de, onlar ebediyen yaşayacaklar mı ? " (HAYAT KİTABI KUR'AN MEALİ-ENBİYA,34)
Allah kur'an da bu kadar açık bir ifadeyle Hz.Muhammed'e dönüp senden önce yaşamış hiçbir insana ölümsüzlük bahşetmedik derken ısrarla
"Davud ve (oğlu) Süleymanı da (gündeme taşı) ! Hani o ikisi,bir topluluğa ait çobansız ve dağınık koyun sürüsünün gece yayıldığı tarla konusunda karar vereceklerdi; ve Biz de onların kararına şahit idik;" (78) "Fakat bu davada Süleyman'a (daha) derin bir kavrayış vermiştik. Bununla beraber Biz,her birine sağlam bir muhakeme ve seçip ayırma yeteneği kazandıran bir bilgi tasavvuru bahşettik... (79)" (HAYAT KİTABI KUR'AN MEALİ-ENBİYA,78-79-Quran)
Hz.Davud serisinin ilk bölümünde enbiya suresinin 79. ayetini irdeleyeceğimizden bahsetmiştim. Şimdi ilk olarak çoğu kur'an mealine göre ayet nasıl onu vereceğim daha sonra daha sağlıklı olduğunu düşündüğüm mustafa islamoğlunun meailini vereceğim. Çünkü klasik meal çevirilerinde birebir metin çevirisi var ki bunu sağlıksız buluyorum. Bunun sebebi ise kuran'ı arapçadan çevirirken sadece o metni çevirmeyip tüm ayetin anlam'ı baz alınarak ve hatta kur'an'ın bütününün anlamı ve ruhuna uygun olarak çevrilmesi daha mantıklı geliyor.
Daha fazla uzatmadan klasik çeviride kur'an ayetini veriyorum:
Bu iddia’nın sebebi bazı müfessirlerin (Kur'an Bilimci) enbiya suresi 80. ayeti bu şekilde yorumlamalarından kaynaklanır. Özellikle bu ayetin böyle anlaşılmasının sebebi Katade adlı islam bilginidir. Daha sonra gelen ekoller Katade’ye uymuşlardır. Şimdi Katade’yi baz alanlara göre ayet şu şekilde:
Fakat bir problem var. Eğer Katade’nin bu çevirisini kabul edersek tarihi bir hata yapmış oluruz ki o da şudur: Tarih bilimine karşı aykırılık."Biz Davud’a, sizi harbin şiddetinden korumak için zırh-elbise sanatını öğrettik. Şimdi siz (bundan dolayı) şükreder misiniz ? " (ABDULLAH AYDIN MEALİ-ENBİYA,80)
19.yüzyılda söylenen şu söz doğrudur: " Din, halkların ölümden sonraki hayata bağladıkları ümit dolayısıyla bu dünyadaki mahrum, zavallı ve perişan durumlarına tahammül etmelerine sebep olan bir afyondur. Din afyondur " ve aynı şekilde 18.ve 19. yüzyıl aydınlarının ; " Din insanların boş ve anlamsız korkuların bir ürünüdür ve Din, feodalite dönemindeki kayırmanın, ayrımcılığın ve yoksulluğun bir ürünüdür " sözleri de doğrudur ve gerçeği yansıtmaktadır. Ancak bu hangi dindir? (Ali Şeriati, Dine Karşı Din)